Nynorskordboka
klausul
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein klausul | klausulen | klausular | klausulane |
Etymology
frå latin ‘slutning’Senses and Example Sentences
atterhald eller vilkår knytt til ei avtale, ein kontrakt, eit testamente eller liknande
Example
- avtala har ingen klausul om angrerett
- som etterledd i ord som
- villaklausul