Nynorskordboka
klare 3
klara
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å klaraå klare | klararklarer | klarte | har klart | klar! |
klarar | klara | har klara | klar!klara!klare! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
klart + noun | klart + noun | den/det klarte + noun | klarte + noun | klarande |
klara + noun | klara + noun | den/det klara + noun | klara + noun |
Etymology
samanheng med klar (1Senses and Example Sentences
Example
- klare ei oppgåve
- ordne, få i orden
Example
- klare gjelda;
- klare tauverket
Set phrases
- klare brasaneordne opp i vanskane
- klare seg
- kome seg gjennom ein vanskeleg situasjon;
greie seg (2)- klare seg ut av noko;
- klare seg godt;
- klare seg dårleg
- vere nok
- kald mat får klare seg