Nynorskordboka
kime 1, kim
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein kim | kimen | kimar | kimane |
| ein kime | |||
Etymology
frå lågtyskSenses and Example Sentences
- lite planteanlegg i dvaletilstand i frøet;
- i overført tyding: spire (1, 2);
Example
- her ligg kimen til løysinga