Nynorskordboka
kanon 2
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein kanon | kanonen | kanonar | kanonane |
Pronunciation
kanoˊnEtymology
av italiensk cannone, opphavleg ‘stort røyr’, av canna ‘røyr’; samanheng med kanalSenses and Example Sentences
Set phrases
- laus kanonperson som handlar på ein uføreseieleg måte
- ein kan ikkje ha ein laus kanon som statsråd;
- han er ein laus kanon på dekk som manglar impulskontroll
- skyte sporv med kanonarbruke for sterke råder mot ein veik motstandar eller i ei lita sak