Nynorskordboka
jubel
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein jubel | jubelen | jublar | jublane |
Etymology
av mellomalderlatin jubilus ‘jublande kor’ (i kyrkjesong); av latin jubilum ‘gledesrop, jubel’Senses and Example Sentences
stormande glede;
gledesrop
Example
- hauste stormande jubel;
- stor jubel over den norske sigeren