Nynorskordboka
ironi
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein ironi | ironien | ironiar | ironiane |
Etymology
gjennom latin ironia; frå gresk eironeia ‘tilskaping, ironi’Senses and Example Sentences
uttrykksmåte der ein med fin spott seier det (stikk) motsette av det ein meiner, men slik at den eigenlege meininga skin igjennom
Example
- med sin flengjande kritikk og fine ironi hudfletta han motstandarane
Set phrases
- skjebnens/lagnadens ironinoko uventa som ser ut til å hende for å spele nokon eit puss