Nynorskordboka
intrigant 2
adjective
singular | plural | ||
---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | |
intrigant | intrigant | intrigante | intrigante |
Etymology
gjennom fransk, frå italiensk intrigante, av intrigare, av latin intricare; jamfør intrigereSenses and Example Sentences
som lagar intrigar, bruker knep