Nynorskordboka
imøtekomande, imøtekommande
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| imøtekomande | imøtekomande | imøtekomande | imøtekomande |
| imøtekommande | imøtekommande | imøtekommande | imøtekommande |
Etymology
opphavleg av kome (2Senses and Example Sentences
Example
- personalet er særs imøtekomande;
- eit imøtekomande svar