Nynorskordboka
hovding, høvding
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein hovding | hovdingen | hovdingar | hovdingane |
| ein høvding | høvdingen | høvdingar | høvdingane |
Etymology
norrønt hǫfðingi; av hovudSenses and Example Sentences
- overhovud for ei stamme eller eit folk
Example
- hovdingen kjempa for folket sitt
- mest om norrøne forhold; leiande person i ein krins
Example
- han var storbonde og hovding vest i landet
- i overført tyding: leiar (1) for ei sak, rørsle eller liknande
Example
- ein hovding i målrørsla
- som etterledd i ord som
- åndshovding