Nynorskordboka
hemme, hemje
hemma, hemja
verb
split infinitive: -a
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å hemjaå hemje | hemjar | hemja | har hemja | hemj!hemja!hemje! |
å hemmaå hemme | hemmar | hemma | har hemma | hem!hemma!hemme! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
hemja + noun | hemja + noun | den/det hemja + noun | hemja + noun | hemjande |
hemma + noun | hemma + noun | den/det hemma + noun | hemma + noun | hemmande |
Etymology
frå tysk eller lågtysk hemmen; jamfør norrønt hemja ‘hemje, stanse’Senses and Example Sentences
hindre noko eller nokon i verksemd, utvikling eller utfalding;
leggje band på
Example
- dei andre stormaktene prøvde å hemme den engelske frammarsjen i Afrika;
- dei tronge kleda hemmar meg i arbeidet;
- talefeilen hemma han ein del;
- overtrening kan verke hemmande på formutviklinga