Nynorskordboka
føretrekkje, føretrekke
føretrekkja, føretrekka
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å føretrekkaå føretrekke | føretrekker | føretrekte | har føretrekt | føretrekk! |
| å føretrekkjaå føretrekkje | føretrekkjer |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| føretrekt + noun | føretrekt + noun | den/det føretrekte + noun | føretrekte + noun | føretrekkande |
| føretrekkjande | ||||
Etymology
frå tysk ‘trekkje noko fram framfor noko anna’; av fore-Senses and Example Sentences
velje (framfor noko anna), heller vilje, like betre;
Example
- eg føretrekkjer te framfor kaffi;
- eg føretrekkjer å spasere