Nynorskordboka
forkle 1, forklede 1
noun neuter
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
eit forkle | forkleet | forkle | forklea |
eit forklede | forkledet | forklede | forkleda |
Etymology
av for- (1Senses and Example Sentences
- kledeplagg til å ha på framsida av kroppen, utanpå dei andre kleda, som vern mot søl og slitasje
Example
- bruke forkle når ein lagar mat;
- stryke forkleet til bunaden
- i overført tyding: anstand (2)
Example
- vere forkle for nokon