Nynorskordboka
fordøme, fordømme
fordøma, fordømma
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å fordømaå fordøme | fordømer | fordømde | har fordømt | fordøm! |
fordømte | ||||
å fordømmaå fordømme | fordømmer | fordømde | ||
fordømte |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
fordømd + noun | fordømt + noun | den/det fordømde + noun | fordømde + noun | fordømande |
fordømt + noun | den/det fordømte + noun | fordømte + noun | ||
fordømd + noun | den/det fordømde + noun | fordømde + noun | fordømmande | |
fordømt + noun | den/det fordømte + noun | fordømte + noun |
Etymology
norrønt fordǿma; frå lågtyskSenses and Example Sentences
- i religiøst mål: dømme til evig straff
- brukt som substantiv
- dei fordømde
- halde for mindreverdig;ta avstand frå;kritisere, klandre
Example
- fordøme alt vald
Set phrases
- fordøme seg på