Nynorskordboka
fordrive
fordriva
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å fordrivaå fordrive | fordriv | fordreiv | har fordrive | fordriv! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| fordriven + noun | fordrive + noun | den/det fordrivne + noun | fordrivne + noun | fordrivande |
Etymology
frå lågtysk, jamfør norrønt fordrífa ‘tyne’; av for- (2Senses and Example Sentences
drive bort, jage (ut)
Example
- fordrive sjukdom;
- vondt skal vondt fordrive;
- fordrive folk frå heimlandet
Set phrases
- fordrive tidafå tida til å gå
- fordrive tida med lesing;
- fordriva tida så godt ein kan