Nynorskordboka
finitt 2
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| finitt | finitt | finitte | finitte |
Etymology
frå latin, perfektum partisipp av finire ‘ende, avgrense’; samanheng med finisSenses and Example Sentences
- til skilnad frå infinitt (2, 1)
Example
- ei finitt mengd
- om verbalform: som kan stå aleine som verbal i ei setning;til skilnad frå infinitt (2, 2)
Example
- presens, preteritum og imperativ er finitte former