Nynorskordboka
enkelkonsonant, enkeltkonsonant
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein enkelkonsonant | enkelkonsonanten | enkelkonsonantar | enkelkonsonantane |
| ein enkeltkonsonant | enkeltkonsonanten | enkeltkonsonantar | enkeltkonsonantane |
Senses and Example Sentences
konsonantteikn som det ikkje er to etter einannan av;
til skilnad frå dobbelkonsonant