Nynorskordboka
førekome, førekomme
førekoma, førekomma
verb
split infinitive: -a
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å førekome | førekjem | førekom | har førekome | førekom! |
å førekomme | har førekomme |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
førekomen + noun | førekome + noun | den/det førekomne + noun | førekomne + noun | førekomande |
førekommen + noun | førekomme + noun | førekommande |
Etymology
frå bokmålSenses and Example Sentences
- hende, skje
Example
- det førekjem at det blir nytta faglærarar
- finnast, eksistere
Example
- vald førekom ikkje
- vere i medvitet eller minnet til ein
Example
- det førekom han at lagnaden gjekk han imot