Nynorskordboka
diskré, diskre, diskret 1
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| diskre | diskre | diskre | diskre |
| diskré | diskré | diskré | diskré |
| diskre | diskre | diskree | diskree |
| diskré | diskré | diskrée | diskrée |
| diskret | diskret | diskrete | diskrete |
Pronunciation
diskreˊEtymology
gjennom fransk discret, frå latin discernere ‘skilje åt, skilje mellom’; jamfør diskret (2Senses and Example Sentences
- som veit å teie med ein løyndom;
Example
- han var diskré og stilte ikkje fleire spørsmål;
- ho sa det på ein diskré måte
- brukt som adverb
- halde seg diskré i bakgrunnen
- dempa, moderat
Example
- diskré fargar;
- eit diskré skilt