Nynorskordboka
tiltrekkje, tiltrekke
tiltrekkja, tiltrekka
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å tiltrekkaå tiltrekke | tiltrekker | tiltrekte | har tiltrekt | tiltrekk! |
| å tiltrekkjaå tiltrekkje | tiltrekkjer |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| tiltrekt + noun | tiltrekt + noun | den/det tiltrekte + noun | tiltrekte + noun | tiltrekkande |
| tiltrekkjande | ||||
Senses and Example Sentences
trekkje til seg;
òg: vekkje interesse
Example
- byane tiltrekkjer seg mest kapital