Nynorskordboka
dengje, denge
dengja, denga
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å dengaå denge | denger | dengde | har dengt | deng! |
| å dengjaå dengje | dengjer |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| dengd + noun | dengt + noun | den/det dengde + noun | dengde + noun | dengande |
| dengjande | ||||
Etymology
norrønt dengjaSenses and Example Sentences
- gje juling eller bank (3, 2);slå
Example
- eg skal dengje dykk, alle saman!
- ho dengde rundt seg
- arbeide med eller forme om ved slag
Example
- dengje jern
Set phrases
- dengje laus påslå hardt til
- dei dengde laus på einannan