Nynorskordboka
forkomast, forkommast
verb
| infinitive | present | past | present perfect |
|---|---|---|---|
| å forkomast | forkjemst | forkomst | har forkomest |
| å forkommast | har forkommest |
Etymology
norrønt fyrirkoma; frå lågtyskSenses and Example Sentences
- bli øydelagd;gå tapt
Example
- reiskapen forkjemst
- bli forkomen eller utmødd;gå til grunne
Example
- forkomast av svolt