Bokmålsordboka
bachelor
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| en bachelor | bacheloren | bachelorer | bachelorene |
Pronunciation
bætˊsjelerEtymology
fra engelsk ‘ungkar’, ‘kandidat’Senses and Example Sentences
- person som har bachelorgrad
Example
- hun er bachelor i kjemi
Example
- han har en bachelor i sykepleie