Bokmålsordboka
blunde
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å blunde | blunder | blunda | har blunda | blund! |
| blundet | har blundet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| blunda + noun | blunda + noun | den/det blunda + noun | blunda + noun | blundende |
| blundet + noun | blundet + noun | den/det blundede + noun | blundede + noun | |
| den/det blundete + noun | blundete + noun | |||
Etymology
norrønt blunda, av blundr; jamfør blundSenses and Example Sentences
sove lett en liten stund
Example
- prøv om du kan blunde litt;
- jeg har visst blundet noen minutter