Bokmålsordboka
tinge
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å tinge | tinger | tinga | har tinga | ting! |
| tinget | har tinget | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| tinga + noun | tinga + noun | den/det tinga + noun | tinga + noun | tingende |
| tinget + noun | tinget + noun | den/det tingede + noun | tingede + noun | |
| den/det tingete + noun | tingete + noun | |||