Bokmålsordboka
tine 2
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å tine | tiner | tina | har tina | tin! |
tinet | har tinet | |||
tinte | har tint |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
tina + noun | tina + noun | den/det tina + noun | tina + noun | tinende |
tinet + noun | tinet + noun | den/det tinede + noun | tinede + noun | |
den/det tinete + noun | tinete + noun | |||
tint + noun | tint + noun | den/det tinte + noun | tinte + noun |