Bokmålsordboka
oppfatte
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å oppfatte | oppfatter | oppfatta | har oppfatta | oppfatt! |
| oppfattet | har oppfattet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| oppfatta + noun | oppfatta + noun | den/det oppfatta + noun | oppfatta + noun | oppfattende |
| oppfattet + noun | oppfattet + noun | den/det oppfattede + noun | oppfattede + noun | |
| den/det oppfattete + noun | oppfattete + noun | |||
Etymology
etter tysk , opprinnelig ‘gripe (med tanken)'Senses and Example Sentences
- registrere med sansene;høre
Example
- han snakket så lavt at jeg ikke oppfattet hva han sa
- forstå, begripe
Example
- vi oppfattet ikke hensikten med forslaget
- tolke, tyde
Example
- boka blir oppfattet på mange måter