Bokmålsordboka
nedstamme
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å nedstamme | nedstammer | nedstamma | har nedstamma | nedstam! |
| nedstammet | har nedstammet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| nedstamma + noun | nedstamma + noun | den/det nedstamma + noun | nedstamma + noun | nedstammende |
| nedstammet + noun | nedstammet + noun | den/det nedstammede + noun | nedstammede + noun | |
| den/det nedstammete + noun | nedstammete + noun | |||
Senses and Example Sentences
stamme (2, 1) fra;
være etterkommer av
Example
- de fleste hunder nedstammer fra ulven