Bokmålsordboka
mynte 2
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å mynte | mynter | mynta | har mynta | mynt! |
| myntet | har myntet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| mynta + noun | mynta + noun | den/det mynta + noun | mynta + noun | myntende |
| myntet + noun | myntet + noun | den/det myntede + noun | myntede + noun | |
| den/det myntete + noun | myntete + noun | |||