Bokmålsordboka
muntre
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å muntre | muntrer | muntra | har muntra | muntr!muntre! |
muntret | har muntret | |||
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
muntra + noun | muntra + noun | den/det muntra + noun | muntra + noun | muntrende |
muntret + noun | muntret + noun | den/det muntrede + noun | muntrede + noun | |
den/det muntrete + noun | muntrete + noun |