Bokmålsordboka
monoteisme
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| en monoteisme | monoteismen | monoteismer | monoteismene |
Pronunciation
monote-isˊmeEtymology
gjennom fransk, fra gresk; jamfør mono- og teismeSenses and Example Sentences
tro på en eneste, personlig gud;
til forskjell fra panteisme og polyteisme