Bokmålsordboka
kave 2
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å kave | kaver | kava | har kava | kav! |
| kavde | har kavd | |||
| kavet | har kavet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| kava + noun | kava + noun | den/det kava + noun | kava + noun | kavende |
| kavd + noun | kavd + noun | den/det kavde + noun | kavde + noun | |
| kavet + noun | kavet + noun | den/det kavede + noun | kavede + noun | |
| den/det kavete + noun | kavete + noun | |||
Etymology
norrønt kafa ‘dykke’; beslektet med kav (1Senses and Example Sentences
Set phrases
- kave seg oppbli stresset
- du kaver deg opp over ingenting;
- hun kavde seg veldig opp før eksamen