Bokmålsordboka
grunne 2
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å grunne | grunner | grunna | har grunna | grunn! |
| grunnet | har grunnet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| grunna + noun | grunna + noun | den/det grunna + noun | grunna + noun | grunnende |
| grunnet + noun | grunnet + noun | den/det grunnede + noun | grunnede + noun | |
| den/det grunnete + noun | grunnete + noun | |||
Etymology
av grunn (1Senses and Example Sentences
- bygge, basere
Example
- skepsisen er grunnet på frykt;
- grunnet oppussing vil forretningen være stengt inntil videre
- overstryke en flate med grunning (1, 2) for å klargjøre for maling;gi grunnstrøk med maling
Example
- grunne huset
Example
- grunne et rike
Set phrases
- grunne seg påha som årsak eller forutsetning;
bygge på, basere seg på- konklusjonen grunner seg på feiltolkninger