Bokmålsordboka
framskyte, fremskyte
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å framskyte | framskyter | framskjøtframskøyt | har framskutt | framskyt! |
| å fremskyte | fremskyter | fremskjøtfremskøyt | har fremskutt | fremskyt! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| framskutt + noun | framskutt + noun | den/det framskutte + noun | framskutte + noun | framskytende |
| fremskutt + noun | fremskutt + noun | den/det fremskutte + noun | fremskutte + noun | fremskytende |
Senses and Example Sentences
fastsette et tidligere tidspunkt enn opphavlig bestemt;
Example
- framskyte et møte