Bokmålsordboka
forstrekke 1
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å forstrekke | forstrekker | forstrakk | har forstrukket | forstrekk! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| forstrukken + nounforstrukket + noun | forstrukket + noun | den/det forstrukne + noun | forstrukne + noun | forstrekkende |
Etymology
fra tysk; av for- (2Senses and Example Sentences
- skade ved å strekke for langt
Example
- forstrekke en muskel
Set phrases
- forstrekke segta på seg for mye
- han forstrakk seg i forsøket