Bokmålsordboka
forsinke 1
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å forsinke | forsinker | forsinka | har forsinka | forsink! |
| forsinket | har forsinket | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| forsinka + noun | forsinka + noun | den/det forsinka + noun | forsinka + noun | forsinkende |
| forsinket + noun | forsinket + noun | den/det forsinkede + noun | forsinkede + noun | |
| den/det forsinkete + noun | forsinkete + noun | |||