Bokmålsordboka
forakte
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å forakte | forakter | forakta | har forakta | forakt! |
| foraktet | har foraktet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| forakta + noun | forakta + noun | den/det forakta + noun | forakta + noun | foraktende |
| foraktet + noun | foraktet + noun | den/det foraktede + noun | foraktede + noun | |
| den/det foraktete + noun | foraktete + noun | |||