Bokmålsordboka
disharmoni
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
en disharmoni | disharmonien | disharmonier | disharmoniene |
Etymology
av dis-Senses and Example Sentences
- i musikk: mangel på harmoni (1);
Example
- disharmoniene skar henne i ørene
Example
- vokse opp i et hjem preget av disharmoni;
- skape visuell disharmoni i bybildet