Nynorskordboka
bunt
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein bunt | bunten | buntar | buntane |
Походження
frå lågtysk, same opphav som tysk Bund ‘knippe, forbund, forening’; samanheng med bindeЗначення та вживання
- noko einsarta som er samla tett og halde saman med band eller liknande;
Приклад
- ein bunt med gulrot;
- ta med seg ein boge og ein bunt pilar
- samling av einsarta smale, lange ting som opptrer parallelt
Приклад
- ein bunt strålar;
- ein bunt med nerveceller
Фіксовані вирази
- heile buntenalle saman;
heile gjengen