Nynorskordboka
yte 2
yta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å ytaå yte | yter | ytte | har ytt | yt! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| ytt + іменник | ytt + іменник | den/det ytte + іменник | ytte + іменник | ytande |
Походження
norrønt ýta ‘skuve, setje ut’; av utЗначення та вживання
- la nokon få;gje, betale
Приклад
- yte nokon rettferd;
- yte tenester;
- yte lån;
- yte hjelp;
- yte skatt
- prestere, klare, utføre
Приклад
- yte sitt beste i konkurransen;
- han hadde ytt godt arbeid i laget;
- motoren yter 70 hk
- skuve, støyte
Приклад
- yte på seg;
- han ytte seg fram med to stavar;
- han vart ytt av krakken
- la gå frå seg;avhende, selje
Приклад
- yte frå seg garden;
- har ein noko å yte, er det mest ingen ting å få for det
Фіксовані вирази
- yte seg medkvitte seg med
- han måtte yte seg med dyra etter han vart kleinhelsa
- ytt som bytthipp som happ