Nynorskordboka
votum
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
eit votum | votumet | votum | votuma |
Походження
latin ‘lovnad, ynske’, av vovere ‘love høgtideleg’Значення та вживання
røyst gjeven i ei røysting;
skriftleg eller munnleg grunngjeving for røysting;
utfall av røysting
Приклад
- mistillitsvotum;
- særvotum