Nynorskordboka
votum
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit votum | votumet | votum | votuma |
Походження
frå latin ‘lovnad, ynske’, av vovere ‘love høgtideleg’Значення та вживання
røyst gjeven i ei røysting (med skriftleg eller munnleg grunngjeving);
utfall av røysting
Приклад
- eit klart, folkeleg votum;
- dissenterande votum
- som etterledd i ord som
- mistillitsvotum
- særvotum