Nynorskordboka
voll 2
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein voll | vollen | vollar | vollane |
Походження
gjennom lågtysk wal ‘demning’; frå latin vallum ‘forskansing’Значення та вживання
lang forhøging av jord eller murverk, bygd opp som forskansing i forsvarsverk eller med tanke på landskapsregulering
Приклад
- ein festning med vollar rundt
- som etterledd i ord som
- festningsvoll
- jordvoll