Nynorskordboka
verkje, verke 2
verkja, verka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å verkaå verke | verker | verkte | har verkt | verk! |
| å verkjaå verkje | verkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| verkt + іменник | verkt + іменник | den/det verkte + іменник | verkte + іменник | verkande |
| verkjande | ||||
Походження
norrønt verkja; jamfør verk (1Значення та вживання
- gjere vondt;
Приклад
- det verkjer i foten;
- såret verkte;
- armane verkte av roinga
- kjenne verk (1, 1);ha vondt
Приклад
- ho verkte i heile kroppen
- losne av betennelse;
Приклад
- det verkte ut ein splint
- ha hugverk;ottast;vere urolig eller utolig
Приклад
- han verkte av dårleg samvit;
- han sat og verkte med ei sak;
- ho verkte etter å kome seg av garde