Nynorskordboka
verke 2, verkje
verka, verkja
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å verkaå verke | verker | verkte | har verkt | verk! |
| å verkjaå verkje | verkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| verkt + іменник | verkt + іменник | den/det verkte + іменник | verkte + іменник | verkande |
| verkjande | ||||
Походження
norrønt verkja; av verk (1Значення та вживання
- gjere vondt, smerte
Приклад
- det verker i foten;
- foten, såret verker
- kjenne verk;lide vondt
Приклад
- ho verkte i heile kroppen
- ha hugverk, ottast
Приклад
- verke for utfallet
- svelle (3) ut
Приклад
- det verkte ut ein splint
Фіксовані вирази
- verke ettervere utolig etter