Nynorskordboka
vandre
vandra
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å vandraå vandre | vandrar | vandra | har vandra | vandr!vandra!vandre! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
vandra + іменник | vandra + іменник | den/det vandra + іменник | vandra + іменник | vandrande |
Походження
frå lågtysk; samanheng med vinde (2Значення та вживання
- gå (roleg)
Приклад
- vandre hand i hand
- i presens partisipp:
- sjå ut som eit vandrande juletre – vere fælt utspjåka
- gå, fare frå stad til stad;
Приклад
- laksen vandrar;
- vandre frå stad til stad;
- vere ferdig til å vandre – budd til å døy
- ein vandrande fant
- stadig flytte på seg
Приклад
- birøktaren vandrar med kubane etter honningtrekket
- i fotball:
- vandrande spiss
Фіксовані вирази
- vandrande nyrenyre som har forskyvd seg;
vandrenyre - vandrande ugrasfleirårig ugras som formeirar og spreier seg både med utløparar frå rota og med frø eller sporar;
rotugras - vandre utflytte til eit anna land;
utvandre;
emigrere