Nynorskordboka
vakle
vakla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å vaklaå vakle | vaklar | vakla | har vakla | vakl!vakla!vakle! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| vakla + іменник | vakla + іменник | den/det vakla + іменник | vakla + іменник | vaklande |
Походження
frå tysk; samanheng med vagge (2Значення та вживання
- stå, gå ustøtt;halde på å falle
Приклад
- ho vakla og fall;
- kjeglene stod og vakla;
- gå med vaklande steg
- i overført tyding:
- eit styre på vaklande føter
- vere usikker, tvisinna;ha vanskeleg for å ta ei avgjerd
Приклад
- vakle i ei avgjerd;
- vakle i trua;
- vaklande rettskriving