Nynorskordboka
uttrykkje, uttrykke
uttrykkja, uttrykka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å uttrykkaå uttrykke | uttrykker | uttrykte | har uttrykt | uttrykk! |
| å uttrykkjaå uttrykkje | uttrykkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| uttrykt + іменник | uttrykt + іменник | den/det uttrykte + іменник | uttrykte + іменник | uttrykkande |
| uttrykkjande | ||||
Походження
etter tysk; frå fransk exprimerЗначення та вживання
- meddele språkleg eller på anna vis;ytre, seie, formulere
Приклад
- uttrykkje stor takk;
- uttrykkje kva ein meiner;
- dei uttrykte si misnøye;
- valet uttrykkjer folkeviljen;
- gjennom kunsten uttrykkjer ho at det finst håp
- fastsetje med ein verdi eller eit mål
Приклад
- finn lengda uttrykt i meter
Фіксовані вирази
- uttrykkje segordleggje seg;
formulere noko munnleg eller skriftleg- uttrykkje seg klart;
- måten ein uttrykkjer seg på