Nynorskordboka
upersonleg
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| upersonleg | upersonleg | upersonlege | upersonlege |
Значення та вживання
- utan (individuelt) særpreg, (for) allmenn, nøktern, nøytral, tam
Приклад
- upersonleg møblering, brev, stil, språk;
- alt er så upersonleg i kontorbygget
- som ikkje er ein person eller ikkje har individualitet
Приклад
- upersonleg guddom
- i språkvitskap:
Фіксовані вирази
- upersonleg subjektpron det brukt i upersonleg uttrykk
- upersonleg uttrykksetning utan eigenleg subjekt (til dømes det regnar eller her regnar)
- upersonleg verbverb som står i upersonleg uttrykk