Nynorskordboka
union
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein union | unionen | unionar | unionane |
Походження
frå seinlatin; av latin unus ‘ein’Значення та вживання
Приклад
- unionen for internasjonal telekommunikasjon
- formalisert samband av fleire statar, med varierande grad av sjølvstyre for kvar stat
Приклад
- unionen mellom Noreg og Sverige 1814–1905;
- landa gjekk inn i union med kvarandre;
- Den europeiske unionen
- i matematikk: mengd som inneheld elementa i to eller fleire mengder