Nynorskordboka
undersøke, undersøkje
undersøka, undersøkja
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å undersøkaå undersøke | undersøker | undersøkte | har undersøkt | undersøk! |
| å undersøkjaå undersøkje | undersøkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| undersøkt + іменник | undersøkt + іменник | den/det undersøkte + іменник | undersøkte + іменник | undersøkande |
| undersøkjande | ||||