Nynorskordboka
umyndig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| umyndig | umyndig | umyndige | umyndige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| umyndigare | umyndigast | umyndigaste |
Значення та вживання
- enno ikkje myndig
Приклад
- umyndig ungdom
- som substantiv:
- ein umyndig med verje
- fråteken retten til å rå over formuen sin og gjere bindande avtaler;umyndiggjord
Приклад
- gjere umyndig – ta frå (nokon) rådvelde over eigedom (til dømes på grunn av demens)
- som ikkje får rå godt nok over eigen lagnad (på grunn av mange restriksjonar, sentraldirigering eller liknande)