Nynorskordboka
ulykkestilfelle, ulykketilfelle, ulukkestilfelle, ulukketilfelle
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit ulukkestilfelle | ulukkestilfellet | ulukkestilfelle | ulukkestilfella |
| eit ulukketilfelle | ulukketilfellet | ulukketilfelle | ulukketilfella |
| eit ulykkestilfelle | ulykkestilfellet | ulykkestilfelle | ulykkestilfella |
| eit ulykketilfelle | ulykketilfellet | ulykketilfelle | ulykketilfella |
Значення та вживання
utilsikta situasjon eller hending;
Приклад
- han døydde ved eit ulykkestilfelle